Rozdział 16 cz.1

<klik>

-To prawdziwa historia mojego odejścia od rodziny, nie chciałem by ktokolwiek wiedział. Wstydziłem się tego co się wtedy stało, jaki byłem, ale czasu już cofnąć nie mogłem. A Annie była moją bliską przyjaciółką, bardzo chętnie bym się z nią wtedy zamienił miejscami, może nie narobił bym tyle zła, a Allan byłby teraz normalny. –powiedziałem, zamykając oczy i zaciskając szczękę jeszcze mocniej. Po chwili poczułem delikatny dotyk na policzku, a następnie nasze usta ze tchnęły się w delikatnym pocałunku. Nie wiem ile czasu trwała ta piękna chwila, lecz moja ukochana w końcu się ode mnie oderwała i spojrzała mi w oczy, dalej gładząc mój policzek.

-Wiem, że jest ci z tym  ciężko, ale rozpamiętując przeszłość nie uda ci się pójść na przód. Ludzie nie znienawidzą cię za błędy z przeszłości, zwłaszcza ci, którzy w tym nie uczestniczyli. A teraz przestań się zadręczać i chodźmy spać, to był dzień pełen wrażeń.-rzuciła z rozczulającym uśmiechem, już lekko zaspana.-Ołł…-zawołała i położyła swoją dłoń do brzucha.

-Co się dzieje? Wszystko dobrze? Coś cię boli?-zadawałem pytanie za pytaniem, mocno wystraszony.

-Wydaje mi się, że poczułam ruch maleństwa, och Arthur, ono się poruszyło!-zapiszczała uradowana, po czym wzięła moją rękę i przyłożyła do ciążowego brzuszka.

-Nic nie czuję kochanie, może tylko ci się wydawało?

                Nagle drzwi się otworzyły i wpadła przez nie Aleks, która miała na twarzy szeroki uśmiech. Szybko usiadła na łóżku, przy mojej dziewczynie i do tchnęła jej brzucha.

-Nie będziesz na razie czuł ruchów dziecka. Pierwsze ruchy są bardzo delikatne i nikt poza matką  na pewno ich nie wyczuje. Z czasem jednak kopniaki staną się mocniejsze, aż w końcu w trzecim trymestrze będzie je można nie tylko wyczuć dłonią, ale nawet zobaczyć gołym okiem. Niedługo zrobimy USG połówkowe, nazywa się je tak dla tego, że jest robione w połowie ciąży. Obraz USG pozwoli ocenić rozwój płodu i zbadać większość najważniejszych organów. Będziemy mogli również podczas tego badania poznać płeć maleństwa, jeśli będziecie chcieli oczywiście. Dziecko schowane w maminym brzuchu nie jest zupełnie oddzielone od świata - słyszy głosy, wyczuwa reakcje matki na różne bodźce. Dobrze, jeśli od początku może oswajać się z głosem obojga rodziców, jeśli głos taty kojarzy z bezpieczeństwem, czułością, spokojem. Niektórzy przyszli tatusiowie czują się dziwnie, mówiąc "do brzucha". Tymczasem nie chodzi przecież o przemyślaną przemowę i konkretne informacje. Możecie po prostu rozmawiać ze sobą, śmiać się, opowiadać o tym, co miłego spotkało was tego dnia, a przy okazji gładzić twój brzuch.-spojrzała na Amande i uścisnęła jej rękę.

-Nie masz nic przeciwko, że cię teraz wyprosimy? Chce mi się spać.

-Oczywiście, że nie mam nic przeciwko, powinnaś dużo teraz odpoczywać. To dobranoc.

-Kolorowych snów.-odpowiedzieliśmy razem, po czym Leksi wyszła, a ja poszedłem się umyć. Gdy wróciłem do pokoju, ukochana już smacznie chrapała, więc najciszej jak tylko umiałem, podszedłem do łóżka, wślizgnąłem pod kołdrę, przytuliłem do dziewczyny i gładząc jej brzuszek nawet nie wiem kiedy usnąłem.